တီးလိုက္ပါတဲ႕ဗုံႀကီးသံ
ဗံုတို ဗံုတို ဗံု ဗံုတို ဘိုးေတာ့္ဗံုတို
ဗံုရွည္ ဗံုရွည္ ဗံုဗံုရွည္ ဘိုးေတာ့္ဗံုရွည္
ေဝဇယႏၱာနန္းဗံု
ျမမန္းေလး ျမမန္းေဇယ်ဗံု
ရဂံုေဗြဝယ္ေလ သာသနာထြန္း ထြန္း
ထြန္းပါ ထြန္းပါေစ ထြန္းပါ ထြန္းပါ့ေစ။
အထက္ပါေတးသံကား စစ္ကိုင္းတိုင္း တန္႔ဆည္ျမိဳ႔နယ္ ေရႊက်င္ ၁၃ ရြာနယ္အဝင္ ဇီးေပါက္ေက်းရြာမွ ေကာက္စိုက္သူမတို့၏
ေကာက္စိုက္ေတးသံ အစပင္။တာဝတိ ံသာရွိ ေဝဇယႏၱာနတ္နန္းမွ ဘိုးေတာ္သိႀကားမင္း၏ဗံုႀကီးကိုု ရည္ညႊန္း၍ သီခ်င္းဖဲြဆိုျပီး သာသနာေတာ္ႀကီးလည္း ဤမိုးေအာက္ေျမျပင္တလႊားသို ့
ထြန္းလင္းပါေစ ဟုဆုေတာင္ျဖင့္ ေကာက္စိုက္ေတးသံကို အစျပဳ သီဆိုထားႀကသည္။
၄င္းတို႔ ေတးသံအစတြင္ ပါရွိသည္႔ ဗံုရွည္ေခၚ ဗံုႀကီးကား တစ္ေခတ္တခ်ိန္က ေရႊဘိုခရိုင္
ကၽြႏ္ုပ္တို့ တန္႔ဆည္နယ္အႏွံ႕အျပား၌ ထြန္းကားခဲ႕ေလ၏။
ဗုံႀကီးသည္ အေလာင္းမင္းရားႀကီးလက္ထက္တြင္ စတင္ေပၚေပါက္ခဲ႕သည္ဟုဆိုႀကသည္။ ေရႊဘိုဗံုၾကီးကို သကၠရာဇ္၁၁၁၅ ခုႏွစ္တြင္ စတင္ တီထြင္ခဲ့သည္။မဂၤလာယူေသာ အခါသမယတြင္ တီးၾကသည္။ေရွးအခါက ဘုရင္မ်ား လယ္ထြန္မဂၤလာ က်င္းပရာတြင္လည္းေကာင္း၊ေတာင္သူလယ္သမားမ်ား လယ္ထြန္ရာ ၊ေကာက္စိုက္ရာတြင္ လည္းေကာင္း၊
ယင္းဗံုၾကီမ်ားကို ေျမေပၚတြင္ခ်íတီးေလ့ရွိသည္။ (ေရႊဘိုနိဒါန္း စာ၂၄၆ )
ကြ်ႏု္ပ္တို့ငယ္စဥ္က ဗံုႀကီးသံကို ေကာက္စိုက္ရာတြင္လည္းေကာင္းဘုရားပြဲဆြမ္ေလာင္းပြဲမ်ားတြင္
လည္းေကာင္း ႏွစ္စဥ္နားေထာင္ခဲ႕ရသည္။ ႏွစ္စဥ္က်င္းပေလ့ရွိေသာကန္မ်ားေက်ာင္း
ဆြမ္းေလာင္းပဲြတြင္ မရမၼိရြာမွ ဦးေအာင္စိန္၏ဗုံႀကီးအဖြဲ႕။ အင္ပင္အိုင္ရြာမွ ဦးသိန္း၊ ဖိုးစံႀကြယ္တို့ဧ။္
ဗံုႀကီးအဖြဲ႕၊ကန္ကေလးကုန္ရြာမွ ဦးတိုက္စိုး၊ဦးထြန္းသင့္၊ဦးထြန္းပြင့္၊
ဦးထန္းေမာင္ တို ့ဗုံႀကီးအဖြဲ ့၏ ဗံုႀကီးသံမ်ားကိုႏွစ္စဥ္ ႀကားခဲ႕ရသည္။
သို့ေသာ ္၁၉၈၈အေရးအခင္းျပီးေနာက္ အသက္အရြယ္ ရလာေသာဗံုမင္းသားႀကီးမ်ားတစ္ေယာက္ျပီးတစ္ေယာက္ လူ႔ေလာကႀကီးမွ စြန္ခြါသြားႀကရာထိုေနာက္ပိုင္းမွစ၍ ဦးေအာင္ေဇယ်၏ ျပည္ေထာင္ဘက္ ဗံုႀကီးသံလည္းေပ်ာက္ကြယ္သြားေခ်ေတာ့၏။
သို႔ဆိုေသာ္ ယေန႔ေခတ္ အသက္၂၅/၃၀ အရြယ္ေအာက္ရွိလူငယ္ေမာင္မယ္၊ ကေလးသူငယ္တို့မွာ
ဗံုႀကီးသံမွာဘာကိုေခၚမွန္းမသိႀကေတာ့ေခ်။ ဗံုႀကီးကိုမည္ကဲ႕သို႔တီးခတ္မွန္းလည္းမသိႀကေတာ့ေခ်။
ေက်းရြာအသီးသီး၌ ရွိခဲ႕ဘူးေသာဗံုႀကီးမ်ားမွာလည္းသားေရမရွိေတာ့ပဲဗံုေခါင္းသာက်န္ရွိေတာ့သျဖင့္ ဗံုႀကီးကိုပင္ မျမင္ဘူးႀကေတာ့ေခ်။ သို့ျဖစ္၍ က်ြႏ္ုပ္ငယ္စဥ္ အသက္၂၀ခန္ထိ ႀကားခဲ႕ ႀကည့္ခဲ႕ နားေသာတဆင္ခဲ႕ဖူးသည့္ ဗုံႀကီးသံအေႀကာင္း ေႏွာင္းလူတို့ သိႀကေစရန္ ဤေနရာမွ ေရးသားပါဦးမည္။
ဗံုႀကီးတီးဝိုင္းတြင္ အျခားတီးဝိုင္းမ်ားကဲ႕သို့ တူရိယာမ်ားမ်ားမပါေခ်။ လင္းကြင္းတစ္စံုႏွင့္ဗံုႀကီး(၂)လုံးသာ
ပါရွိ၏။ထို့ေႀကာင့္ ဗံုႀကီးဝိုင္းတစ္ခုတြင္ လူအနည္းဆံုးသုံးေယာက္ရွိလ်င္ ဗံုႀကီးတီး၍ရေပျပီ။ သို့ေသာ္ ဗံုႀကီးမ်ားမွာလည္ပင္း၌ လြယ္၍ တီးရသျဖင့္ ေလးလံလွေသာေႀကာင့္ လူစားလဲ၍ တီးရေလ၏။
ဗံုႀကီးဝိုင္းတစ္ခု၏ အဓိကပုဂၢိဳလ္မွာလင္ကြင္းတီးသည့္သူပင္ျဖစ္သည္။ သူ့ကိုဗံုမင္းသားဟုေခၚသည္။ ဗံုမင္းသားမွာဗံုႀကီးသီခ်င္းမ်ားကိုသီဆိုယင္းလင္ကြင္းႏွစ္ခ်ပ္ကိုစည္းခ်က္က်က် တီးခတ္ေပးရသည္။ သူ၏လင္ကြင္းသံဆုံးမွ ဗံုႀကီးတီးသူႏွစ္ဦးကဗုံႀကီးကို ျပိဳင္တူတီးခတ္ ႀကရသည္။ထိုသို ့ျပိဳင္တူတီးၾကေသာအခါ
လက္က်ညီရျပီးဗုံသံမွာလည္းတစ္သံတည္းသာထြက္ရသည္။
ဗံုႀကီးကိုယမေနသားျဖင့္ ျပဳလုပ္ႀကသည္။ယမေနသားမွာခိုင္ခန့္ေပါ့ပါးသျဖင့္ လည္ပင္းတြင္
အခ်ိန္အေတာ္ႀကာလြယ္ျပီးတီခတ္ႏိုင္သည္။ ယမေနသားကိုသာအသုံးျပဳႀကေႀကာင္းကို ၄င္းတို ့၏ ဗံုႀကီးသံမ်ားတြင္ ထည့္သြင္း၍ သီဆိုထားသည္ကိုေတြ႕ႏိုင္သည္။
ယမေနပင္ေရႊႏွစ္ရယ္နဲ႕ ထိုးေလးသစ္ က်ဳပ္တို ့ဗုံ
က်ဳပ္တို့ဗံုတည္ကတည္းရယ္က
နတ္ေျခာက္ရြာဝတိ ံထဲမိုးသံနဲ႕တြဲ။
ဗံုႀကီးတစ္လုံးဆီတြင္ အဖိုဘက္ အမဘက္ဟူ၍ ရွိသည္။ ထိပ္ဝအနည္းငယ္ပို၍ က်ယ္သည့္ဘက္မွာအမဘက္ျဖစ္သည္။အဖိုဘက္မွာအဝအနည္းငယ္က်ဥ္းျပီးအတြင္းဘက္၌ အင္းကြက္မ်ားေရးထိုးထားသည္ကိုေတြ႕ရသည္။ဗံုသားေရျပဳလုပ္ရန္အတြက္ ႏြားမတန္း ႏြားပ်ဳိသားေရမွာအေကာင္းဆံုးဟုဆိုသည္။ ထိုသားေရျဖင့္ ထိပ္၀ကို ပိတ္ျပီးသားေရႀကိဳးမ်ားျဖင့္ ဟိုဘက္ထိပ္ သည္ဘက္ထိပ္ ဆြဲ၍ခ်ည္ရသည္။ ထိုသားေရႀကိဳးကိုဒရယ္ႀကိဳးဟုေခၚသည္။ဗံုမင္းသား၏ လင္းကြင္းသံအဆံုး၌ ဗံုႀကီးတီးသူႏွစ္ေယာက္သည္ တစ္ဦးကိုတစ္ဦးအခ်က္ေပးသည့္အေနျဖင့္ အဆိုပါဒရယ္ႀကိဳးကိုလက္ျဖင့္ဆြဲျပီးလႊတ္လိုက္ရသည္။ ထိုအခါ ဒရယ္ႀကိဳးမွာယမေနသားကိုရိုက္မိျပီး ျဖတ္ဟူ၍ အသံထြက္လာသည္။
ျပီးမွ ဗံုႀကီးကို ျပိဳင္တူတီးႀကရသည္။ ဗံုႀကီးတစ္လုံးတြင္ ဒရယ္ႀကိဳးကိုးဆယ္ထိပါရွိေႀကာင္းကိုလည္း
ဗံုမင္းသားကသူ၏ဗုံႀကီးသီခ်င္းထဲတြင္ ထည့္၍ ဆိုျပထားေသးသည္။
ကိုးဆယ္ေက်ာ္ဗ်ာဒရယ္ႀကိဳးေတြနဲ႕
မိုးထိေအာင္ ျမည္ပါလွတယ္ဗ်ာနန္းေျမထိေမႊး။
ဗုံႀကီး၏ အရြယ္အစားမွာအဖိုဘက္တြင္ ထိပ္ဝလုံးပါတ္ ၄၄လက္မရွိျပီး အခ်င္း ၁၄လက္မ၊ အရွည္၄၅လက္မ ရွိသည္။ အမဘက္တြင္ လုံးပါတ္ ၄၇လက္မ၊အခ်င္း၁၅လက္မ၊ အရွည္၄၅လက္မ အသီးသီးရွိသည္။ (ဇီးေပါက္ရြာမွ ဗုံႀကီး၏အတိုင္းအတာျဖစ္သည္)။အထူမွာလက္မဝက္ခန့္ထူသည္။
ဗုံႀကီးကိုတီးလိုလ်င္ အိုးစည္ပတ္မမ်ားကဲ႕သို ့ဗံုစာကပ္ ရသည္။ ဗုံႀကီးႏွစ္လုံးစာအတြက္ ဆန္ ၂ ျပည္ တစ္ခြက္ခ်က္ ကုန္သည္ဟုဆိုသည္။ ထမင္းက်က္လ်င္ ဖ်ာေပၚ၌ ပုံ၍ ဖုန္သဲမပါေသာ ျပာတစ္စိတ္ႏွင့္ ထည့္၍ နယ္ရသည္။ညက္ေနေအာင္ နယ္ျပီးပါကဗံုႀကီး၏ အမဘက္ကိုအျပည့္ကပ္ရသည္။ ဗုံစာ၏ အထူမွာထိုအမမ်က္ႏွာျပင္တြင္ သုံးေလးလက္မေက်ာ္ ထူေအာင္ကပ္ရသည္။ တုန္ခါမႈ အားေကာင္းျပီးဗုံသံကိုအေဝးသို့ ဟိန္းသြားေစရန္ ျဖစ္သည္။
က်ြႏ္ုပ္တို့ န၀မတန္း ျမန္မာကဗ်ာစာအုပ္တြင္ ပါရွိသည့္
ေမာင့္ဗုံသံအစာေကာင္းလို႕ ေမာင္းသံလိုဟီဟူေသာကဗ်ာမွာဤဗံုစာကိုရည္ညႊန္းျခင္းပင္။ ဤကဲ႕သို့ အစာေကာင္းပါကဗုံႀကီးသံမွာေလးငါးမိုင္အကြာမွ တီးသံကိုမည္သည့္အသံခ်ဲ႕စက္၊မိုက္ခရိုဖုန္းမပါပဲ ႀကည္လင္ျပတ္သားစြာ ႀကားႏိုင္ေပသည္။
အဖိုဘက္ကားဗုံႀကီးတီးသည့္ဘက္ျဖစ္သည္။ အဆိုပါ အဖိုဘက္တြင္ကားအိုးစည္ပတ္မမ်ားကဲ႕သို့ ဗံုစာကိုအလယ္ေခါင္တြင္သာကပ္ရသည္။ ဗံုႏွစ္လံုးအသံမတူေစရန္ တစ္လုံးကိုဗံုစာမန္က်ည္းေစ့ခန္ ့ ေလ်ွာ့၍ ကပ္ရသည္။အဖိုသံႏွင့္အမသံထြက္ေစရန္ျဖစ္သည္။ မ်ားေသာအားျဖင့္ ဗုံစာကပ္သူမွာဗုံႀကီးတစ္လုံးကိုတစ္ဦးထဲသာကပ္ေလ့ရွိသည္။ အမဘက္တြင္ ကပ္ထားေသာဗုံစာအထူအပါးေပၚ မူတည္၍ အဖိုဘက္ကဗုံစာကိုညွိရသည္ဟုဆိုသည္။ ဗံုစာကပ္၍ျပီးလ်င္ကားဗံုႀကီးတီးရန္ အသင့္ျဖစ္ေပသည္။ ဗုံႀကီးတီးသူသည္ ဗုံႀကီးကိုလည္ဂုတ္ေပၚတြင္ ခ်ိတ္ဆြဲျပီးဗုံႀကီးကိုရင္ပတ္
ေရွ၌ ဒိုးပတ္ကဲ႕သို့ ထားရသည္။ ဒိုးပတ္မွာ ႏွစ္ဖက္စလံုးတီးရေသာ္လည္းဗုံႀကီးမွာအဖိုဘက္တစ္ဖက္ ထဲကိုသာတီးရသည္။ ဤကဲ႕သို့ ဗံုႀကီးကိုလြယ္၍ တီးရေႀကာင္ကိုလည္းဗုံမင္းသားကဤသို့ ဆိုျပန္ေသးသည္။
ဗံုရွည္ကိုကြယ္ လြယ္ကာတီးပါလို႕
ေခ်ြယိုစီးေပါ့ မင္းတို့ေမာင္
မေမာခင္ကြယ္ ေရႀကည္ကိုသာဆက္လွည့္ပါကြယ့္
မပန္းခင္ကြယ္ ေရႀကည္ကိုသာဆက္လွည့္ပါကြယ့္
ကညာပ်ဳိ သူဇာအလွရယ္ မင္းရွက္သလားဟု
ခ်စ္သူရည္းစားကိုေရႀကည္တိုက္ဖို့ ရွက္ေနသေယာင္ ေရးဖြဲ႕သီကုံးထားေသးသည္။
ဗုံႀကီးတီး၍ အခိ်န္ႀကာလ်ွင္ ဗုံစာေျခာက္သြား၍ အသံေျပာင္းသြားတတ္သည္။ ထိုအခါ ေရဖလားထဲသို့
လက္ႏႈိက္၍ ဗံုစာေပၚကိုေရစြတ္လိုက္လ်င္ အသံမွာမူရင္းအသံသို့ ျပန္ေရာက္လာသည္။ ဤသည္ကိုပတ္စာေရစာလိုက္သည္ဟုေခၚႀကသည္။
ဗံုမင္းသားမွာဗုံႀကီးသီခ်င္းကိုသာမကဇာတ္ထုတ္ဇာတ္လမ္းမ်ားကိုလည္းခင္းႀကေသးသည္။ ဗံုမင္းသားမွ တစ္ေယာက္တည္းစာေဟာဆရာက႕ဲသို့ ေျပာေနျခင္းသာ။ဗုံတီးသူမ်ားကရံဖန္ရံခါ လိုက္ေထာက္ေပးရံုသာ။
မဂၤလာေရႊဗံုႀကီးကိုတဲ႕တီးရရယ္တဲ႕ေခ်ေတာ့မယ္
လက္ဆယ္ျဖာပဏာသဦးခ်လ်က္ပါ
တီးေလေတာ့မယ္ဗ် အိမ္ႀကီးရွင္ရယ္ နားဆင္ပါ့ေလး
နားဆင္ရင္ ဘဝင္ခိုက္ေအာင ္ တီးလိုက္မယ္ေလး။
မဂၤလာအိမ္ေတာ္တြင္းရယ္ကတီးရင္းရယ္နဲ႕ဗံုႀကီးသံ ႀကားျပန္ရေသး။
မဂၤလာျမိဳ႔ေတာ္တရိုးအုပ္စိုးပါတဲ႕ဘိုးေတာ္အရွင္
နတ္နန္းရယ္စင္ေတာ္က က်ဳပ္တို႔ဗံု သည္တေန႔ကိုဗ်ာ ဝိုင္းေစာင္မပါ။
ဤကားဗံုႀကီးစတီးလ်င္ သီဆိုေလ့ရွိေသာဗုံသီခ်င္းမ်ားပင္။ ဗံုႀကီးတီးေနခ်ိန္တြင္ ဗံုမင္းသားေရာဗံုတီးသူတို့ပါ တစ္ေနရာထဲတြင္ ရပ္၍ မေနႀကေပ။ တီးေနယင္းလွည္႕ပတ္ေနႀကသည္။ ဗုံတီးသူႏွစ္ေယာက္မွာလည္းမင္းသားမ်ားကဲ႕သို့ ေျခထိုး၍ ဗံုႀကီးကုိဘယ္ညာရမ္းကာတီးယင္းကေနႀကသည္မွာ
ႀကည့္၍ေကာင္းလွေပသည္။ က်ြႏ္ုပ္တို့ရြာမွ ဦးဖိုးက်ားႏွင့္ဦးျမရင္တို ့မွာဗံုႀကီးအကအင္မတန္ေကာင္းသည္ုဟု
ဆိုႀကသည္။
ေရွးယခင္ကဗုံႀကီးျပိုင္ပြဲမ်ားက်င္းပေလ့ရွိသည္။ က်ြႏု္ပ္တို့ရြာမွ ဗံုႀကီးမွာမွန္ေတာနတ္ႀကီးပိုင္ခဲ႕ေသာဗံုဟုဆိုသည္။ထို့ေႀကာင့္ ဗုံျပိဳင္ပြဲမ်ားတြင္ ထိုဗံုႀကီးကိုအရင္ဆံုးတီးရသည္။ သို့မဟုတ္ပါကလမိုင္းမကပ္ေတာ့ပဲ
ဗံုျပိဳင္ပြဲလည္း ျပႆနာႀကံဳရေလ့ရွိသည္ဟုဆိုသည္။ ထိုဗုံႀကီးမွာ ျပိဳင္တိုင္းႏိုင္ေလ့ရွိသည္ဟုဆိုသည္။ သို့ေသာ္ ရြာသစ္ကုန္းရြာဗံုျပိဳင္ပြဲတြင္လူတစ္ေယာက္ကအရက္မူးျပီးဓားႏွင့္ ထိုးေဖာက္လိုက္ေသာေႀကာင့္ ထိုမွန္ေတာဗံုေတာ္ႀကီးလည္းပ်က္စီးသြားေတာ့သည္။
ဗုံႀကီးႏွင့္ေကာက္စိုက္သူမတို့မွာလည္းခဲြျခး၍မျဖစ္ႏိုင္ေပ။ ေကာက္စိုက္သူမတို့ကလယ္ထဲေကာက္စိုက္ေနလ်င္ ဗံုႀကီးအဖြဲ႕ကကန္စင္ရိုး
သို့မဟုတ္ အရိပ္ေကာင္းရာမွ ဗံုႀကီးတီး၍ ေဖ်ာ္ေျဖရသည္။ ေကာက္စိုက္သူမတို့မွာလည္းေကာက္စိုက္ေတးကိုသံျပိဳင္သီဆိုႀကသည္။ တစ္ခါတစ္ရံ
တစ္ဖက္လယ္ေတာမွ ဗုံအဖြဲ႕ႏွင့္ အျပိဳင္ တီးႀကရသည္။
ယေန့အခ်ိန္ထိ ျမကန္သာရြာ၏ အေနာက္ေျမာက္နားတြင္ ဗံုသာေတာ၊ ဗံုရႈံးေတာဟူ၍ အမည္တြင္၍ က်န္ေနသည့္ေတာမ်ားမွာအဆိုပါ ဗုံႀကီးအျပိဳင္တီးရာမွ ႏိုင္သည့္ေတာကိုဗံုသာေတာ ၊
ရႈံးသည့္ေတာကို ဗံုရႈံးေတာဟူ၍ ဘိုးစဥ္ေဘာင္ဆက္ ေခၚလာခဲ႕ႀကျခင္းပင္။
ညေနေကာက္စိုက္ရာမွ အျပန္တြင္ ဗံုႀကီးအဖြဲ႕မွာရြာအဝင္ဝ၌ ဗံုစမ္းယင္းေစာင့္ေနခဲ႕ရသည္။ ေကာက္စိုက္သူမတို့မွာအိမ္ျပန္ ေရခ်ိဳးထမင္းစားျပီးလ်င္ ဗံုအဖဲြ႕ေစာင့္ေနရာသို့ ျပန္လာျပီးေကာက္စိုက္သူမတို့ကေကာက္စိုက္သီးခ်င္းကိုဆိုျပီးဗံုအဖြဲ႕ကဗံုႀကီးသီခ်င္းကိုဆိုတီးယင္းလယ္ႀကီးရွင္၏ အိမ္သို့ သြားကာအိမ္တက္ပြဲက်င္းပႀကသည္။ ထိုအခါ လယ္ႀကီးရွင္မွ ကြမ္း ၊ေဆးလိပ္ ၊လက္ဘက္ ၊မီးျခစ္ဘူးစသျဖင့္ လက္ေဆာင္မ်ားေပးသည္။ ျပီးလ်င္ ဗံုႀကီးအဖြဲ႕ ထမင္းစားနားသည္။ျပီးလ်င္ ည၁၁နာရီခန့္ထိလယ္ႀကီးရွင္အိမ္၌ ဗံုႀကီးကိုဆက္လက္သီဆိုတီးခတ္ႀကသည္။
ဗံုႀကီသီခ်င္းမ်ားတြင္ မိမိတို့၏ ရြာအမည္မ်ားကိုထည့္သြင္း၍ သီဆိုႀကေသးသည္။
ဗံုႀကီးသည္ရယ္ဗ်ာဘယ္ျမိဳ႕သားရယ္လို့
အကိုမ်ားရယ္ကေမးႀကတယ္ ကုကၠားပင္ကြယ္
ေဝစီစီနဲ႕ ေရႊျမိဳ႕တင္ အမွီျပဳတယ္ကြယ္ မန္းေရႊမိသား။
ဤကားမရမၼိဗံုႀကီးသံပင္။
သိုဆိုေသာ္ တခ်ိန္ကဆြမ္းေလာင္းပြဲ ၊ ေကာက္စိုက္ပဲြတို့တြင္ မပါမျဖစ္ ေရွ႕တန္းမွ ပါဝင္ခဲ႕ေသာ
ဤဗုံႀကီးသံသည္လည္းေပ်ာက္ကြယ္သြားေခ်ျပီ။ ယေန ့လူငယ္တိုမွာလည္းေခတ္ေရစီးဝယ္ ေမ်ာပါကုန္သျဖင့္ ဗံုႀကီးသံကိုစိတ္မဝင္စားႀကေတာ့ေခ်။ ေခတ္ေပၚဂီတသံစဥ္မ်ားႀကားဝယ္ ဗံုႀကီးသံသည္လည္းတိုးႏိုင္ဖြယ္မရွိေတာ့ေခ်။ မႏၱေလးတြင္ကားေဒၚမမႏိုင္ အစရွိေသာသူမ်ားေႀကာင့္ တိမ္ျမဳတ္ေနေသာ
ရုပ္ေသးကို ျပန္လည္ အသက္သြင္းႏိုင္ခဲ႕ႀကျပီ။ က်ြႏု္ပ္တို့လည္းမိမိတို့ေဒသ၏ အမွတ္သညာတစ္ခုျဖစ္ေသာဗံုႀကီးသံကိုေရွးဘိုးဘတို့၏ အေမြအႏွစ္ကိုထိန္းသိမ္းသည့္အေနျဖင့္
ျပန္လည္ရွင္သန္လာေအာင္ ႀကိဳးစာသင့္ပါေႀကာင္း။
ဗံုညိုကိုကြယ္ လြယ္ကာတီးမင္းေမာင္ႀကီးရယ္တဲ႕ေမာလွျပီ
ေက်ာလယ္မွာကြယ္ ေခ်ြးေတြလည္းက်ပါေပါ ့
ဗံုညိုကိုအသာခ်တယ္ကြယ္ နားႀကစို႕ေလး။
ဗံုတို ဗံုတို ဗံု ဗံုတို ဘိုးေတာ့္ဗံုတို
ဗံုရွည္ ဗံုရွည္ ဗံုဗံုရွည္ ဘိုးေတာ့္ဗံုရွည္
ေဝဇယႏၱာနန္းဗံု
ျမမန္းေလး ျမမန္းေဇယ်ဗံု
ရဂံုေဗြဝယ္ေလ သာသနာထြန္း ထြန္း
ထြန္းပါ ထြန္းပါေစ ထြန္းပါ ထြန္းပါ့ေစ။
အထက္ပါေတးသံကား စစ္ကိုင္းတိုင္း တန္႔ဆည္ျမိဳ႔နယ္ ေရႊက်င္ ၁၃ ရြာနယ္အဝင္ ဇီးေပါက္ေက်းရြာမွ ေကာက္စိုက္သူမတို့၏
ေကာက္စိုက္ေတးသံ အစပင္။တာဝတိ ံသာရွိ ေဝဇယႏၱာနတ္နန္းမွ ဘိုးေတာ္သိႀကားမင္း၏ဗံုႀကီးကိုု ရည္ညႊန္း၍ သီခ်င္းဖဲြဆိုျပီး သာသနာေတာ္ႀကီးလည္း ဤမိုးေအာက္ေျမျပင္တလႊားသို ့
ထြန္းလင္းပါေစ ဟုဆုေတာင္ျဖင့္ ေကာက္စိုက္ေတးသံကို အစျပဳ သီဆိုထားႀကသည္။
၄င္းတို႔ ေတးသံအစတြင္ ပါရွိသည္႔ ဗံုရွည္ေခၚ ဗံုႀကီးကား တစ္ေခတ္တခ်ိန္က ေရႊဘိုခရိုင္
ကၽြႏ္ုပ္တို့ တန္႔ဆည္နယ္အႏွံ႕အျပား၌ ထြန္းကားခဲ႕ေလ၏။
ဗုံႀကီးသည္ အေလာင္းမင္းရားႀကီးလက္ထက္တြင္ စတင္ေပၚေပါက္ခဲ႕သည္ဟုဆိုႀကသည္။ ေရႊဘိုဗံုၾကီးကို သကၠရာဇ္၁၁၁၅ ခုႏွစ္တြင္ စတင္ တီထြင္ခဲ့သည္။မဂၤလာယူေသာ အခါသမယတြင္ တီးၾကသည္။ေရွးအခါက ဘုရင္မ်ား လယ္ထြန္မဂၤလာ က်င္းပရာတြင္လည္းေကာင္း၊ေတာင္သူလယ္သမားမ်ား လယ္ထြန္ရာ ၊ေကာက္စိုက္ရာတြင္ လည္းေကာင္း၊
ယင္းဗံုၾကီမ်ားကို ေျမေပၚတြင္ခ်íတီးေလ့ရွိသည္။ (ေရႊဘိုနိဒါန္း စာ၂၄၆ )
ကြ်ႏု္ပ္တို့ငယ္စဥ္က ဗံုႀကီးသံကို ေကာက္စိုက္ရာတြင္လည္းေကာင္းဘုရားပြဲဆြမ္ေလာင္းပြဲမ်ားတြင္
လည္းေကာင္း ႏွစ္စဥ္နားေထာင္ခဲ႕ရသည္။ ႏွစ္စဥ္က်င္းပေလ့ရွိေသာကန္မ်ားေက်ာင္း
ဆြမ္းေလာင္းပဲြတြင္ မရမၼိရြာမွ ဦးေအာင္စိန္၏ဗုံႀကီးအဖြဲ႕။ အင္ပင္အိုင္ရြာမွ ဦးသိန္း၊ ဖိုးစံႀကြယ္တို့ဧ။္
ဗံုႀကီးအဖြဲ႕၊ကန္ကေလးကုန္ရြာမွ ဦးတိုက္စိုး၊ဦးထြန္းသင့္၊ဦးထြန္းပြင့္၊
ဦးထန္းေမာင္ တို ့ဗုံႀကီးအဖြဲ ့၏ ဗံုႀကီးသံမ်ားကိုႏွစ္စဥ္ ႀကားခဲ႕ရသည္။
သို့ေသာ ္၁၉၈၈အေရးအခင္းျပီးေနာက္ အသက္အရြယ္ ရလာေသာဗံုမင္းသားႀကီးမ်ားတစ္ေယာက္ျပီးတစ္ေယာက္ လူ႔ေလာကႀကီးမွ စြန္ခြါသြားႀကရာထိုေနာက္ပိုင္းမွစ၍ ဦးေအာင္ေဇယ်၏ ျပည္ေထာင္ဘက္ ဗံုႀကီးသံလည္းေပ်ာက္ကြယ္သြားေခ်ေတာ့၏။
သို႔ဆိုေသာ္ ယေန႔ေခတ္ အသက္၂၅/၃၀ အရြယ္ေအာက္ရွိလူငယ္ေမာင္မယ္၊ ကေလးသူငယ္တို့မွာ
ဗံုႀကီးသံမွာဘာကိုေခၚမွန္းမသိႀကေတာ့ေခ်။ ဗံုႀကီးကိုမည္ကဲ႕သို႔တီးခတ္မွန္းလည္းမသိႀကေတာ့ေခ်။
ေက်းရြာအသီးသီး၌ ရွိခဲ႕ဘူးေသာဗံုႀကီးမ်ားမွာလည္းသားေရမရွိေတာ့ပဲဗံုေခါင္းသာက်န္ရွိေတာ့သျဖင့္ ဗံုႀကီးကိုပင္ မျမင္ဘူးႀကေတာ့ေခ်။ သို့ျဖစ္၍ က်ြႏ္ုပ္ငယ္စဥ္ အသက္၂၀ခန္ထိ ႀကားခဲ႕ ႀကည့္ခဲ႕ နားေသာတဆင္ခဲ႕ဖူးသည့္ ဗုံႀကီးသံအေႀကာင္း ေႏွာင္းလူတို့ သိႀကေစရန္ ဤေနရာမွ ေရးသားပါဦးမည္။
ဗံုႀကီးတီးဝိုင္းတြင္ အျခားတီးဝိုင္းမ်ားကဲ႕သို့ တူရိယာမ်ားမ်ားမပါေခ်။ လင္းကြင္းတစ္စံုႏွင့္ဗံုႀကီး(၂)လုံးသာ
ပါရွိ၏။ထို့ေႀကာင့္ ဗံုႀကီးဝိုင္းတစ္ခုတြင္ လူအနည္းဆံုးသုံးေယာက္ရွိလ်င္ ဗံုႀကီးတီး၍ရေပျပီ။ သို့ေသာ္ ဗံုႀကီးမ်ားမွာလည္ပင္း၌ လြယ္၍ တီးရသျဖင့္ ေလးလံလွေသာေႀကာင့္ လူစားလဲ၍ တီးရေလ၏။
ဗံုႀကီးဝိုင္းတစ္ခု၏ အဓိကပုဂၢိဳလ္မွာလင္ကြင္းတီးသည့္သူပင္ျဖစ္သည္။ သူ့ကိုဗံုမင္းသားဟုေခၚသည္။ ဗံုမင္းသားမွာဗံုႀကီးသီခ်င္းမ်ားကိုသီဆိုယင္းလင္ကြင္းႏွစ္ခ်ပ္ကိုစည္းခ်က္က်က် တီးခတ္ေပးရသည္။ သူ၏လင္ကြင္းသံဆုံးမွ ဗံုႀကီးတီးသူႏွစ္ဦးကဗုံႀကီးကို ျပိဳင္တူတီးခတ္ ႀကရသည္။ထိုသို ့ျပိဳင္တူတီးၾကေသာအခါ
လက္က်ညီရျပီးဗုံသံမွာလည္းတစ္သံတည္းသာထြက္ရသည္။
ဗံုႀကီးကိုယမေနသားျဖင့္ ျပဳလုပ္ႀကသည္။ယမေနသားမွာခိုင္ခန့္ေပါ့ပါးသျဖင့္ လည္ပင္းတြင္
အခ်ိန္အေတာ္ႀကာလြယ္ျပီးတီခတ္ႏိုင္သည္။ ယမေနသားကိုသာအသုံးျပဳႀကေႀကာင္းကို ၄င္းတို ့၏ ဗံုႀကီးသံမ်ားတြင္ ထည့္သြင္း၍ သီဆိုထားသည္ကိုေတြ႕ႏိုင္သည္။
ယမေနပင္ေရႊႏွစ္ရယ္နဲ႕ ထိုးေလးသစ္ က်ဳပ္တို ့ဗုံ
က်ဳပ္တို့ဗံုတည္ကတည္းရယ္က
နတ္ေျခာက္ရြာဝတိ ံထဲမိုးသံနဲ႕တြဲ။
ဗံုႀကီးတစ္လုံးဆီတြင္ အဖိုဘက္ အမဘက္ဟူ၍ ရွိသည္။ ထိပ္ဝအနည္းငယ္ပို၍ က်ယ္သည့္ဘက္မွာအမဘက္ျဖစ္သည္။အဖိုဘက္မွာအဝအနည္းငယ္က်ဥ္းျပီးအတြင္းဘက္၌ အင္းကြက္မ်ားေရးထိုးထားသည္ကိုေတြ႕ရသည္။ဗံုသားေရျပဳလုပ္ရန္အတြက္ ႏြားမတန္း ႏြားပ်ဳိသားေရမွာအေကာင္းဆံုးဟုဆိုသည္။ ထိုသားေရျဖင့္ ထိပ္၀ကို ပိတ္ျပီးသားေရႀကိဳးမ်ားျဖင့္ ဟိုဘက္ထိပ္ သည္ဘက္ထိပ္ ဆြဲ၍ခ်ည္ရသည္။ ထိုသားေရႀကိဳးကိုဒရယ္ႀကိဳးဟုေခၚသည္။ဗံုမင္းသား၏ လင္းကြင္းသံအဆံုး၌ ဗံုႀကီးတီးသူႏွစ္ေယာက္သည္ တစ္ဦးကိုတစ္ဦးအခ်က္ေပးသည့္အေနျဖင့္ အဆိုပါဒရယ္ႀကိဳးကိုလက္ျဖင့္ဆြဲျပီးလႊတ္လိုက္ရသည္။ ထိုအခါ ဒရယ္ႀကိဳးမွာယမေနသားကိုရိုက္မိျပီး ျဖတ္ဟူ၍ အသံထြက္လာသည္။
ျပီးမွ ဗံုႀကီးကို ျပိဳင္တူတီးႀကရသည္။ ဗံုႀကီးတစ္လုံးတြင္ ဒရယ္ႀကိဳးကိုးဆယ္ထိပါရွိေႀကာင္းကိုလည္း
ဗံုမင္းသားကသူ၏ဗုံႀကီးသီခ်င္းထဲတြင္ ထည့္၍ ဆိုျပထားေသးသည္။
ကိုးဆယ္ေက်ာ္ဗ်ာဒရယ္ႀကိဳးေတြနဲ႕
မိုးထိေအာင္ ျမည္ပါလွတယ္ဗ်ာနန္းေျမထိေမႊး။
ဗုံႀကီး၏ အရြယ္အစားမွာအဖိုဘက္တြင္ ထိပ္ဝလုံးပါတ္ ၄၄လက္မရွိျပီး အခ်င္း ၁၄လက္မ၊ အရွည္၄၅လက္မ ရွိသည္။ အမဘက္တြင္ လုံးပါတ္ ၄၇လက္မ၊အခ်င္း၁၅လက္မ၊ အရွည္၄၅လက္မ အသီးသီးရွိသည္။ (ဇီးေပါက္ရြာမွ ဗုံႀကီး၏အတိုင္းအတာျဖစ္သည္)။အထူမွာလက္မဝက္ခန့္ထူသည္။
ဗုံႀကီးကိုတီးလိုလ်င္ အိုးစည္ပတ္မမ်ားကဲ႕သို ့ဗံုစာကပ္ ရသည္။ ဗုံႀကီးႏွစ္လုံးစာအတြက္ ဆန္ ၂ ျပည္ တစ္ခြက္ခ်က္ ကုန္သည္ဟုဆိုသည္။ ထမင္းက်က္လ်င္ ဖ်ာေပၚ၌ ပုံ၍ ဖုန္သဲမပါေသာ ျပာတစ္စိတ္ႏွင့္ ထည့္၍ နယ္ရသည္။ညက္ေနေအာင္ နယ္ျပီးပါကဗံုႀကီး၏ အမဘက္ကိုအျပည့္ကပ္ရသည္။ ဗုံစာ၏ အထူမွာထိုအမမ်က္ႏွာျပင္တြင္ သုံးေလးလက္မေက်ာ္ ထူေအာင္ကပ္ရသည္။ တုန္ခါမႈ အားေကာင္းျပီးဗုံသံကိုအေဝးသို့ ဟိန္းသြားေစရန္ ျဖစ္သည္။
က်ြႏ္ုပ္တို့ န၀မတန္း ျမန္မာကဗ်ာစာအုပ္တြင္ ပါရွိသည့္
ေမာင့္ဗုံသံအစာေကာင္းလို႕ ေမာင္းသံလိုဟီဟူေသာကဗ်ာမွာဤဗံုစာကိုရည္ညႊန္းျခင္းပင္။ ဤကဲ႕သို့ အစာေကာင္းပါကဗုံႀကီးသံမွာေလးငါးမိုင္အကြာမွ တီးသံကိုမည္သည့္အသံခ်ဲ႕စက္၊မိုက္ခရိုဖုန္းမပါပဲ ႀကည္လင္ျပတ္သားစြာ ႀကားႏိုင္ေပသည္။
အဖိုဘက္ကားဗုံႀကီးတီးသည့္ဘက္ျဖစ္သည္။ အဆိုပါ အဖိုဘက္တြင္ကားအိုးစည္ပတ္မမ်ားကဲ႕သို့ ဗံုစာကိုအလယ္ေခါင္တြင္သာကပ္ရသည္။ ဗံုႏွစ္လံုးအသံမတူေစရန္ တစ္လုံးကိုဗံုစာမန္က်ည္းေစ့ခန္ ့ ေလ်ွာ့၍ ကပ္ရသည္။အဖိုသံႏွင့္အမသံထြက္ေစရန္ျဖစ္သည္။ မ်ားေသာအားျဖင့္ ဗုံစာကပ္သူမွာဗုံႀကီးတစ္လုံးကိုတစ္ဦးထဲသာကပ္ေလ့ရွိသည္။ အမဘက္တြင္ ကပ္ထားေသာဗုံစာအထူအပါးေပၚ မူတည္၍ အဖိုဘက္ကဗုံစာကိုညွိရသည္ဟုဆိုသည္။ ဗံုစာကပ္၍ျပီးလ်င္ကားဗံုႀကီးတီးရန္ အသင့္ျဖစ္ေပသည္။ ဗုံႀကီးတီးသူသည္ ဗုံႀကီးကိုလည္ဂုတ္ေပၚတြင္ ခ်ိတ္ဆြဲျပီးဗုံႀကီးကိုရင္ပတ္
ေရွ၌ ဒိုးပတ္ကဲ႕သို့ ထားရသည္။ ဒိုးပတ္မွာ ႏွစ္ဖက္စလံုးတီးရေသာ္လည္းဗုံႀကီးမွာအဖိုဘက္တစ္ဖက္ ထဲကိုသာတီးရသည္။ ဤကဲ႕သို့ ဗံုႀကီးကိုလြယ္၍ တီးရေႀကာင္ကိုလည္းဗုံမင္းသားကဤသို့ ဆိုျပန္ေသးသည္။
ဗံုရွည္ကိုကြယ္ လြယ္ကာတီးပါလို႕
ေခ်ြယိုစီးေပါ့ မင္းတို့ေမာင္
မေမာခင္ကြယ္ ေရႀကည္ကိုသာဆက္လွည့္ပါကြယ့္
မပန္းခင္ကြယ္ ေရႀကည္ကိုသာဆက္လွည့္ပါကြယ့္
ကညာပ်ဳိ သူဇာအလွရယ္ မင္းရွက္သလားဟု
ခ်စ္သူရည္းစားကိုေရႀကည္တိုက္ဖို့ ရွက္ေနသေယာင္ ေရးဖြဲ႕သီကုံးထားေသးသည္။
ဗုံႀကီးတီး၍ အခိ်န္ႀကာလ်ွင္ ဗုံစာေျခာက္သြား၍ အသံေျပာင္းသြားတတ္သည္။ ထိုအခါ ေရဖလားထဲသို့
လက္ႏႈိက္၍ ဗံုစာေပၚကိုေရစြတ္လိုက္လ်င္ အသံမွာမူရင္းအသံသို့ ျပန္ေရာက္လာသည္။ ဤသည္ကိုပတ္စာေရစာလိုက္သည္ဟုေခၚႀကသည္။
ဗံုမင္းသားမွာဗုံႀကီးသီခ်င္းကိုသာမကဇာတ္ထုတ္ဇာတ္လမ္းမ်ားကိုလည္းခင္းႀကေသးသည္။ ဗံုမင္းသားမွ တစ္ေယာက္တည္းစာေဟာဆရာက႕ဲသို့ ေျပာေနျခင္းသာ။ဗုံတီးသူမ်ားကရံဖန္ရံခါ လိုက္ေထာက္ေပးရံုသာ။
မဂၤလာေရႊဗံုႀကီးကိုတဲ႕တီးရရယ္တဲ႕ေခ်ေတာ့မယ္
လက္ဆယ္ျဖာပဏာသဦးခ်လ်က္ပါ
တီးေလေတာ့မယ္ဗ် အိမ္ႀကီးရွင္ရယ္ နားဆင္ပါ့ေလး
နားဆင္ရင္ ဘဝင္ခိုက္ေအာင ္ တီးလိုက္မယ္ေလး။
မဂၤလာအိမ္ေတာ္တြင္းရယ္ကတီးရင္းရယ္နဲ႕ဗံုႀကီးသံ ႀကားျပန္ရေသး။
မဂၤလာျမိဳ႔ေတာ္တရိုးအုပ္စိုးပါတဲ႕ဘိုးေတာ္အရွင္
နတ္နန္းရယ္စင္ေတာ္က က်ဳပ္တို႔ဗံု သည္တေန႔ကိုဗ်ာ ဝိုင္းေစာင္မပါ။
ဤကားဗံုႀကီးစတီးလ်င္ သီဆိုေလ့ရွိေသာဗုံသီခ်င္းမ်ားပင္။ ဗံုႀကီးတီးေနခ်ိန္တြင္ ဗံုမင္းသားေရာဗံုတီးသူတို့ပါ တစ္ေနရာထဲတြင္ ရပ္၍ မေနႀကေပ။ တီးေနယင္းလွည္႕ပတ္ေနႀကသည္။ ဗုံတီးသူႏွစ္ေယာက္မွာလည္းမင္းသားမ်ားကဲ႕သို့ ေျခထိုး၍ ဗံုႀကီးကုိဘယ္ညာရမ္းကာတီးယင္းကေနႀကသည္မွာ
ႀကည့္၍ေကာင္းလွေပသည္။ က်ြႏ္ုပ္တို့ရြာမွ ဦးဖိုးက်ားႏွင့္ဦးျမရင္တို ့မွာဗံုႀကီးအကအင္မတန္ေကာင္းသည္ုဟု
ဆိုႀကသည္။
ေရွးယခင္ကဗုံႀကီးျပိုင္ပြဲမ်ားက်င္းပေလ့ရွိသည္။ က်ြႏု္ပ္တို့ရြာမွ ဗံုႀကီးမွာမွန္ေတာနတ္ႀကီးပိုင္ခဲ႕ေသာဗံုဟုဆိုသည္။ထို့ေႀကာင့္ ဗုံျပိဳင္ပြဲမ်ားတြင္ ထိုဗံုႀကီးကိုအရင္ဆံုးတီးရသည္။ သို့မဟုတ္ပါကလမိုင္းမကပ္ေတာ့ပဲ
ဗံုျပိဳင္ပြဲလည္း ျပႆနာႀကံဳရေလ့ရွိသည္ဟုဆိုသည္။ ထိုဗုံႀကီးမွာ ျပိဳင္တိုင္းႏိုင္ေလ့ရွိသည္ဟုဆိုသည္။ သို့ေသာ္ ရြာသစ္ကုန္းရြာဗံုျပိဳင္ပြဲတြင္လူတစ္ေယာက္ကအရက္မူးျပီးဓားႏွင့္ ထိုးေဖာက္လိုက္ေသာေႀကာင့္ ထိုမွန္ေတာဗံုေတာ္ႀကီးလည္းပ်က္စီးသြားေတာ့သည္။
ဗုံႀကီးႏွင့္ေကာက္စိုက္သူမတို့မွာလည္းခဲြျခး၍မျဖစ္ႏိုင္ေပ။ ေကာက္စိုက္သူမတို့ကလယ္ထဲေကာက္စိုက္ေနလ်င္ ဗံုႀကီးအဖြဲ႕ကကန္စင္ရိုး
သို့မဟုတ္ အရိပ္ေကာင္းရာမွ ဗံုႀကီးတီး၍ ေဖ်ာ္ေျဖရသည္။ ေကာက္စိုက္သူမတို့မွာလည္းေကာက္စိုက္ေတးကိုသံျပိဳင္သီဆိုႀကသည္။ တစ္ခါတစ္ရံ
တစ္ဖက္လယ္ေတာမွ ဗုံအဖြဲ႕ႏွင့္ အျပိဳင္ တီးႀကရသည္။
ယေန့အခ်ိန္ထိ ျမကန္သာရြာ၏ အေနာက္ေျမာက္နားတြင္ ဗံုသာေတာ၊ ဗံုရႈံးေတာဟူ၍ အမည္တြင္၍ က်န္ေနသည့္ေတာမ်ားမွာအဆိုပါ ဗုံႀကီးအျပိဳင္တီးရာမွ ႏိုင္သည့္ေတာကိုဗံုသာေတာ ၊
ရႈံးသည့္ေတာကို ဗံုရႈံးေတာဟူ၍ ဘိုးစဥ္ေဘာင္ဆက္ ေခၚလာခဲ႕ႀကျခင္းပင္။
ညေနေကာက္စိုက္ရာမွ အျပန္တြင္ ဗံုႀကီးအဖြဲ႕မွာရြာအဝင္ဝ၌ ဗံုစမ္းယင္းေစာင့္ေနခဲ႕ရသည္။ ေကာက္စိုက္သူမတို့မွာအိမ္ျပန္ ေရခ်ိဳးထမင္းစားျပီးလ်င္ ဗံုအဖဲြ႕ေစာင့္ေနရာသို့ ျပန္လာျပီးေကာက္စိုက္သူမတို့ကေကာက္စိုက္သီးခ်င္းကိုဆိုျပီးဗံုအဖြဲ႕ကဗံုႀကီးသီခ်င္းကိုဆိုတီးယင္းလယ္ႀကီးရွင္၏ အိမ္သို့ သြားကာအိမ္တက္ပြဲက်င္းပႀကသည္။ ထိုအခါ လယ္ႀကီးရွင္မွ ကြမ္း ၊ေဆးလိပ္ ၊လက္ဘက္ ၊မီးျခစ္ဘူးစသျဖင့္ လက္ေဆာင္မ်ားေပးသည္။ ျပီးလ်င္ ဗံုႀကီးအဖြဲ႕ ထမင္းစားနားသည္။ျပီးလ်င္ ည၁၁နာရီခန့္ထိလယ္ႀကီးရွင္အိမ္၌ ဗံုႀကီးကိုဆက္လက္သီဆိုတီးခတ္ႀကသည္။
ဗံုႀကီသီခ်င္းမ်ားတြင္ မိမိတို့၏ ရြာအမည္မ်ားကိုထည့္သြင္း၍ သီဆိုႀကေသးသည္။
ဗံုႀကီးသည္ရယ္ဗ်ာဘယ္ျမိဳ႕သားရယ္လို့
အကိုမ်ားရယ္ကေမးႀကတယ္ ကုကၠားပင္ကြယ္
ေဝစီစီနဲ႕ ေရႊျမိဳ႕တင္ အမွီျပဳတယ္ကြယ္ မန္းေရႊမိသား။
ဤကားမရမၼိဗံုႀကီးသံပင္။
သိုဆိုေသာ္ တခ်ိန္ကဆြမ္းေလာင္းပြဲ ၊ ေကာက္စိုက္ပဲြတို့တြင္ မပါမျဖစ္ ေရွ႕တန္းမွ ပါဝင္ခဲ႕ေသာ
ဤဗုံႀကီးသံသည္လည္းေပ်ာက္ကြယ္သြားေခ်ျပီ။ ယေန ့လူငယ္တိုမွာလည္းေခတ္ေရစီးဝယ္ ေမ်ာပါကုန္သျဖင့္ ဗံုႀကီးသံကိုစိတ္မဝင္စားႀကေတာ့ေခ်။ ေခတ္ေပၚဂီတသံစဥ္မ်ားႀကားဝယ္ ဗံုႀကီးသံသည္လည္းတိုးႏိုင္ဖြယ္မရွိေတာ့ေခ်။ မႏၱေလးတြင္ကားေဒၚမမႏိုင္ အစရွိေသာသူမ်ားေႀကာင့္ တိမ္ျမဳတ္ေနေသာ
ရုပ္ေသးကို ျပန္လည္ အသက္သြင္းႏိုင္ခဲ႕ႀကျပီ။ က်ြႏု္ပ္တို့လည္းမိမိတို့ေဒသ၏ အမွတ္သညာတစ္ခုျဖစ္ေသာဗံုႀကီးသံကိုေရွးဘိုးဘတို့၏ အေမြအႏွစ္ကိုထိန္းသိမ္းသည့္အေနျဖင့္
ျပန္လည္ရွင္သန္လာေအာင္ ႀကိဳးစာသင့္ပါေႀကာင္း။
ဗံုညိုကိုကြယ္ လြယ္ကာတီးမင္းေမာင္ႀကီးရယ္တဲ႕ေမာလွျပီ
ေက်ာလယ္မွာကြယ္ ေခ်ြးေတြလည္းက်ပါေပါ ့
ဗံုညိုကိုအသာခ်တယ္ကြယ္ နားႀကစို႕ေလး။
No comments:
Post a Comment