သခင္ကိုယ္ေတာ္မိႈင္း မိႈင္းဋီကာ(၁၇)

သခင္ကိုယ္ေတာ္မိႈင္း မိႈင္းဋီကာ(၁၇)

တိုင္းခြင္ျမန္မာရဲ႕ အညစ္အစံုစံုနဲ႕
ႏွိႈင္းမျမင္စရာ သနစ္အစံုစံုကို
မိႈင္းသခင္ဆရာရဲ႕ ကညစ္တစ္ဖုန္ကို ငွားယူလာျပီး
အမ်ားသူငါသိေအာင္ ကဗ်ာကသီနဲ႕ စာစီလို႕ သလာလိုက္တာ
တိုင္းဟီစရာ မိႈင္းဋီကာေတာင္(၁၇)ေရာက္ပါေပါ့ ကိုမင္းရာရဲ႕။

သည္ေန႕ ဖြဘုတ္တစ္ခြင္မွာ ပထုတ္လို႕ပင္မရတာကေတာ့
ဖဲၾကိဳးမဲတပ္ျပီး ငနဲသူခိုးေတြကို ဆဲေနၾကရတယ္ထင္ပါ့ ကိုမင္းရာရယ္။

မိုးက်ေရႊကိုယ္က ထိပ္ကလာပိတ္ေတာ့
ေအာက္ေျခက၀န္ထမ္းေလးေတြက စိတ္၀မ္းက မရႊင္
တက္လမ္းကလည္း မျမင္ေတာ့ အလုပ္ကလည္း မၾကိဳးစားခ်င္နဲ႕
ဆိုး၀ါးစရာျမင္တာကေတာ့ တိုင္းျပည္ရဲ႕ ေရွ႕ေရးမို႕
ဘ၀င္မေအးစရာပ ကိုမင္းရာ။

မိုးက်ေရႊကိုယ္ မိုးက်ေရႊကိုယ္နဲ႕
ေသမလို မ်က္ႏွာထား
အထက္ဖားေအာက္ဖိတာက ႏွစ္ေယာက္မရွိ
ကေဘာက္တိကေဘာ္ခ်ာနဲ႕ စီမံ
ျခည္(ေျခ)ကန္လို႕သံုးတာက ငါတတ္ငါသိ
လာမထိနဲ႔တဲ႔ သူတို႕စစ္တပ္
ရစ္ပတ္ပတ္လုပ္လာရင္ လက္ေဆာင္ကူ
အသက္ေတာင္မရွဴရဲတာက ေအာက္ေျခ၀န္ထမ္း
အခြန္ထမ္းျပည္သူက မၾကည္ျဖဴ 

အပီယူတာက လာဘ္ေငြ
မျမတ္တေစ စဥ္းစားေနတာက ခိုး၀ွက္ဖို႕
အမ်ိဳးဘက္ကဆိုရင္ ဆြဲခန္႕ 

ငရဲမလန္႕တာက ဒင္းတို႕ အားလံုး 

အမ်ားမုန္းတာလည္း ဂရုကိုမစိုက္
သူတို႕ုၾကိဳက္တာက စီမံကိန္း
ျပည္ဘဏ္(ဘ႑ာ)သိမ္းဖို႕ အတင္းခ် 

စာရင္းျပေတာ့ သိန္းငါးေထာင္ 

စားေျဖာင္တာက ဘ႑ာေငြတ၀က္
အေမြဆက္ခံရေတာ့ ဆိုးက်ိဳး 

အပိုးမက်ိဳးတာက သူတို႕အက်င့္
အျမင့္ကခ်ီးေနခ်င္တာက ေရာဂါ 

အေျပာပါဆိုးတာက ဆလံသ 

ဟန္မက်ရင္ ေအာ္ေငါက္ 

အေပၚေရာက္ရင္ ဦးခ် 

ပလူးရတာက ေခြးလို 

အေရးဆို ထြက္ေျပး 

လက္မေႏွးတာက ဖားဖို႕ 

အမ်ားဖို႕ဆို မစဥ္းစား 

ယြင္းမွားေနတဲ႕ သည္စနစ္ယုတ္ကို 

အျမစ္ျပဳတ္ေအာင္ ထစ္ခုတ္သာပစ္ၾကေပေတာ့လို႕ 

ကဗ်ာဆရာ စာသ၀ဏ္သြင္းလိုက္ပါရဲ႕ ဆရာ၀န္တစ္သင္တို႕ဗ်ား။