က်ဳပ္မွာ ေမာင္ႏွမသားခ်င္းက ကိုးေယာက္ေတာင္႐ွိတာဆိုေတာ့ မိဘေတြကလည္း အေျပာရသက္သာၿပီးေရာ ဆိုၿပီး ငါးႏွစ္သား
ကတဲက ဘုန္းႀကီးေက်ာင္း ပို႔လိုက္တာ ၁၂ႏွစ္သားထိ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္း ေနခဲ့ရသဗ်။ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းဆိုလို႔ ဘုန္းႀကီးက တစ္ပါးနဲ႔
ကိုရင္တစ္ပါးပဲ႐ွိတာ။က်န္တာက ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းသားေတြပဲ။ဘုန္းႀကီးကလည္း ရသမွ်ေသာ မုန့္ပဲ ထန္းလ်က္ခဲဘြယ္ စားေရစာ
မွန္သမွ် ႏွစ္ေပါက္ေအာင္ သိမ္းထားတယ္။အႏုဆုပ္ ထန္းလ်က္ခဲ ဘီစကစ္ေတြ မိႈသာတက္ေရာ ေက်ာင္းသားေတြကို
ထုတ္မေကြၽးဘူး။
က်ဳပ္တို႔ ေက်ာင္းသားေတြကလည္း ဘုန္းႀကီး တစ္ျခားရြာကို အာဂႏၱဳႂကြသြားၿပီဆို၇င္ ခိုးစားဖို႔ ၾကံၾကေတာ့တာေပါ့။တစ္ရက္မွာ
ဘုန္းႀကီးကေတာင္ေက်ာင္းရြာကို ညအိပ္ႂကြသြားတယ္။က်ဳပ္တို႔လည္း ေနာက္ရက္ေန႔လည္ၾကေတာ့ သူ႔အခန္းကို ဖြင့္ၿပီး မုန္႔ခိုးစားဖို႔
ၾကံေတာ့တာပဲ။အခန္းက ေသာ့ခတ္ထားခဲ့ေတာ့ ေ႐ွ့က ၀င္မရဘူး။ဒါနဲ႔ သူ႔အခန္း ျပဴတင္းေပါက္ကို ေလွကါး အ႐ွည္ႀကီးေထာင္၊
တုတ္႐ွည္႐ွည္တစ္
မွန္လည္ေပါက္ကလည္းသံတန္းႀကီးခံေနေတာ့လူက၀င္မရဘူး။ဒီလိုနဲ႔ တစ္ေယာက္က ျပဴတင္းေပါက္နားတက္ ခ်ိန္ေကာက္နဲ႔
မင္းတုန္းဆဲြဖြင့္။သံုးေယာက္ေလာ
ကင္းေစာင့္တဲ့ေက
ဖြင့္ၾကတာ အထဲကိုဳလည္း ျမင္ရတာ မဟုတ္ေတာ့ ဖြင့္လိုကို မရဘူး။အဲဒီလိုနဲ႔ သန္းရြန္းက တက္အဖြင့္ ေက်ာင္းေပါက္၀က ကင္းက
အခ်က္ေပးတာ ဘုန္းႀကီး လာၿပိေဟ့ တဲ့။ဘာေျပာေကာင္းမတုန္း ျပဴတင္းေပါက္ကေကာင္ကလည္းခုန္မခ်ရံုတမယ္
ဆင္းေျပးလာတာ။ဒါနဲ႔ ေလွကား
အ႐ွည္ႀကီး မႏိုင္တခဲ ျပာရိျပာယာ ေရႊ႔ၾကနဲ႔ မုန္႔မစားရပဲ အလုပ္ကို
႐ႈပ္လို႔ေပါ့။ဘုန္းႀကီးလည္း
ေရာက္လာေရာ ခပ္တီတီေပါ့ ကိုယ္မဟုတ္တဲ့ အတိုင္းပဲ ေနၾကရသေပါ့။ဘယ္ဟုတ္လိမ့္မလဲဗ်ိဳး။ဟိုေကာင္သ
ဘုန္းႀကီးလာၿပီလို႔ကင္းကအခ်က္ေပးေရာ ခ်ိတ္ေကာက္ႀကီး လႊတ္ခ်ၿပီး ဆင္းေျပးခဲ့တာကိုး။ေမာင္ဘုန္းႀကီးက ေမာေမာနဲ႔
အခန္းလည္း ဖြင့္လိုက္ေရာ ခ်ိတ္ေကာက္ႀကီး တန္းေတြ႔ေတာ့တာကိုး။ဘာေျပာကာင္း
ႀကိမ္လံုးပဲ စားလိုက္ရ႐ဲ႕။
ေရာက္လာေရာ ခပ္တီတီေပါ့ ကိုယ္မဟုတ္တဲ့ အတိုင္းပဲ ေနၾကရသေပါ့။ဘယ္ဟုတ္လိမ့္မလဲဗ်ိဳး။ဟိုေကာင္သ
ဘုန္းႀကီးလာၿပီလို႔ကင္းကအခ်က္ေပးေရာ ခ်ိတ္ေကာက္ႀကီး လႊတ္ခ်ၿပီး ဆင္းေျပးခဲ့တာကိုး။ေမာင္ဘုန္းႀကီးက ေမာေမာနဲ႔
အခန္းလည္း ဖြင့္လိုက္ေရာ ခ်ိတ္ေကာက္ႀကီး တန္းေတြ႔ေတာ့တာကိုး။ဘာေျပာကာင္း
ႀကိမ္လံုးပဲ စားလိုက္ရ႐ဲ႕။
ဘ၀အေမာ ေျပႏိုင္ၾကပါေစ။
No comments:
Post a Comment