ျပံဳးေတာ္မူ(၅၃)
က်ဳပ္တို႔ ကံထူးမေက်ာင္းကို ငါးတန္းေျခာက္တန္းတက္တုန္းဆီက ကံထူးမမွာ ရြာသစ္ကေန လာေနတဲ့ ဦးလူမင္းက ဘယေဆးေဖာ္ၿပီး ေရာင္းခ်ေနထိုင္တယ္။တစ္ခါတစ္ေလ က်ဳပ္အေမက မွာလို႔႐ွိရင္ သူ႔ဆိုင္သြားၿပီး လ်ာပြတ္ေဆး ေလပုတ္ထုတ္ လ်က္ဆား စသျဖင့္ ဘယေဆး သြား၀ယ္ခဲ့ရေသးရဲ႕။
တစ္ေန႔ေတာ့ က်ဳပ္အရီးေအ ေဒၚစစ္ၿမိဳင္က ကံထူးမ ေရာက္တုန္း ဦးလူမင္းဆီ ၀င္ၿပီး ဘယေဆး ၀င္၀ယ္တာေပါ့။ဦးလူမင္းကို ရြာရပ္ဘက္က လူေတြက ဖိုးေလးမင္း ေခၚၾကတယ္။က်ဳပ္အရီးေအလည္း ဖိုးလူမင္းဆီက ေလသာခ ဆိုတဲ့ ေဆး၀င္၀ယ္သတဲ့။ဦးလူမင္းေ႐ွ႕လည္းေရာက္ေရာ ေဆးနာမည္နဲ႔ လူနာမည္က ေရာသြားေရာ။က်ဳပ္အရီးေအက ဆိုသတဲ့ ဖိုးသာခ ေလသာမင္းေလး နည္းနည္းေလာက္ ေရာင္းပါဦး တဲ့။
က်ဳပ္တို႔ ကံထူးမေက်ာင္းကို ငါးတန္းေျခာက္တန္းတက္တုန္းဆီက ကံထူးမမွာ ရြာသစ္ကေန လာေနတဲ့ ဦးလူမင္းက ဘယေဆးေဖာ္ၿပီး ေရာင္းခ်ေနထိုင္တယ္။တစ္ခါတစ္ေလ က်ဳပ္အေမက မွာလို႔႐ွိရင္ သူ႔ဆိုင္သြားၿပီး လ်ာပြတ္ေဆး ေလပုတ္ထုတ္ လ်က္ဆား စသျဖင့္ ဘယေဆး သြား၀ယ္ခဲ့ရေသးရဲ႕။
တစ္ေန႔ေတာ့ က်ဳပ္အရီးေအ ေဒၚစစ္ၿမိဳင္က ကံထူးမ ေရာက္တုန္း ဦးလူမင္းဆီ ၀င္ၿပီး ဘယေဆး ၀င္၀ယ္တာေပါ့။ဦးလူမင္းကို ရြာရပ္ဘက္က လူေတြက ဖိုးေလးမင္း ေခၚၾကတယ္။က်ဳပ္အရီးေအလည္း ဖိုးလူမင္းဆီက ေလသာခ ဆိုတဲ့ ေဆး၀င္၀ယ္သတဲ့။ဦးလူမင္းေ႐ွ႕လည္းေရာက္ေရာ ေဆးနာမည္နဲ႔ လူနာမည္က ေရာသြားေရာ။က်ဳပ္အရီးေအက ဆိုသတဲ့ ဖိုးသာခ ေလသာမင္းေလး နည္းနည္းေလာက္ ေရာင္းပါဦး တဲ့။
No comments:
Post a Comment