လူတို႔၏အတၱေဘာကို ရျခင္းသည္ ဘ၀သမၸတၱိ မည္၏။သားသမီး ေက်းကြၽန္ကဲြၽနားျမင္း
ေ႐ွြေငြပုလဲပတၱျမား ရထားဗိမာန္ စသည္တို႔သည္ ေဘာဂသမၸတၱိ
မည္၏။ထိုသမၸတၱိ ႏွစ္ပါးတို႔တြင္ ပညာ႐ွိတို႔သည္ ဘ၀သမၸတၱိကို
သာ၍ ခ်စ္ခင္စံုမက္ေသာေၾကာင့့္ဘ၀သမၸတ
မတရားသျဖင့့္ မ႐ွာၾကေလကုန္။
ပညာမဲ့ေသာသူတို႔သည္ကား
ေဘာဂသမၸတၱိကို သာ၍ ခ်စ္ခင္စံုမက္ၾကေသာေၾကာင့္ လူ႔ဘ၀
နတ္ဘ၀တည္းဟူေသာ ဘ၀
သမၸတၱိ တို႔ကို အပ်က္ခံ၍ ေဘာဂသမၸတၱိ တည္းဟူေသာ
ပစၥည္းဥစၥာမ်ားကို မတရားသျဖင့္
႐ွာၾကေလကုန္၏။
အပါယ္ေလးဘံု၌ ႐ွိကုန္ေသာ
သတၱ၀ါတို႔သည္ ေဘာဂသမၸတိၱ
အတြက္ ဒုစ႐ိုက္မႈတို႔ကိုျပဳမိၾက
သျဖင့္ ဘ၀သမၸတၱိ မွ ဆုတ္ယုတ္၍ ဘ၀၀ိပတၱိဳႀကီးႏွင့္
ေတြ႔႐ွာၾကကုန္သည္။
ေလာက၌ ေလွသေဘၤာေမွာက္လ်င္ ရေလာက္ေသာ ခ်ိတ္ႀကိဳးတို႔ျဖင့္ ဆဲြငင္၍ လွန္လ်င္ ရႏိုင္ေသး၏။ဘ၀တစ္ခု ေမွာက္ခဲ့သည္႐ွိေသာ္ ေတာ္ေတာ္ႏွင့္ဘ၀လွန္၍ မရႏိုင္ေတာ့ေခ်။
သို႔ျဖစ္၍ ဒုလႅဘ မႏုႆဂတိကို
ယခုလို ရ႐ိွၾကကုန္ေသာ သူအေပါင္းတို႔သည္လည္း ဘ၀ မေမွာက္ရေလေအာင္ အထူး
သတိထားရန္ သင့္ေပသည္။
လူ႔ဘ၀ကို ေမွာက္ပစ္ေသာသူမ်ားလွေသာေၾကာင့္
လူ႔ဘံုမွစုေတ၍ လူ႔ဘံုသို႔တဖန္ ျပန္၍ျဖစ္ၾကေသာ သတၱ၀ါတို႔
နည္းပါးလွေၾကာင္း ဘုရားသခင္ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီးသည္ ရဟန္းတို႔ကို လက္သည္းဖ်ားေပၚ၌႐ွိေသာ ေျမမႈန္႔အနည္းငယ္ႏွင့္မဟာပထ၀ီေျ
ေျမႀကီးႏွင့္ ႏိႈင္းစာေသာ္ အလြန္႔အလြန္ပင္ နည္းပါးလွသကဲ့သို႔
လူ႔ဘ၀ကို ရေသာ သတၱ၀ါတို႔
နည္းပါးလွေလ၏။
မဟာပထ၀ီေျမႀကီးသည္ အလြန္မ်ားသကဲ့သို႔ အပါယ္ေလးဘံုတို႔၌
အဖန္ဖန္တလည္းလည္း ျဖစ္ၾကကုန္ေသာ သတၱ၀ါတို႔ကား
အလြန္ပင္မ်ားျပားလွသည္ဟူ၍ ျမတ္စြာဘုရား ေဟာေတာ္မူေသာ ေဒသနာေတာ္ကို အထူး
ႏွလံုးသြင္းလ်က္ ဆိုအပ္ခဲ့ၿပီးေသာ မေကာင္းမႈဒုစ႐ိုက္မ်ားက္ို
ပယ္၍ ဒါနသီလ ဘာ၀နာ အစ႐ွိေသာ ပုညႀကိယာမ်ားကို ႀကိဳးစားအားထုတ္ကုန္ရာ၏။
(ဒါန အလႉေပးျခင္း
သီလ သီတင္းသီလေဆာက္တည္ျခင္း
ဘာ၀နာ ကမၼဌာန္းဘာ၀နာကို စီျဖန္းျခင္း
ပတၱိဒါန မိမိကုသုိလ္ကို သူတစ္ပါးတို႔အား အမွ်ေပးေ၀ျခင္း
ပတၱႏုေမာဒနာ သူတစ္ပါးတို႔၏ကုသိုလ္ကို သာဓုေခၚျခင္း စသျဖင့္ ပုညႀကိယာ၁၀ပါး႐ွိ၏၊)
No comments:
Post a Comment